Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
araqçınlı — sif. Başında araqçın olan, başına araqçın qoymuş. . . Başı araqçınlı, uzun arxalıqlı Vaqif nə isə sayır, həm də gözünün ucu ilə ona <Qızxanıma> baxırdı. Ç.. Göy döşəkcə üstündə oturan ağ araqçınlı molla cəld ayağa qalxıb, əmmaməsini başına… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
çalsaqqal(lı) — sif. Saqqalı ağarmağa başlamış, saqqalı çallaşmış. Ho! Ho! – deyə alçaqboylu, çalsaqqallı, gün altında işləməkdən kobud əl və üzü qaralmış arabaçımız Səməd kişi öküzləri səslədi. T. Ş. S.. Qara arxalıqlı, gödək, kök, çalsaqqal bir kişi irəli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ikiüzlü — 1. sif. 1. Üzü ilə astarının rəngi, naxışı və s. bir cür olan, hər iki üzü, hər iki tərəfi bir cür olan. İkiüzlü parça. – Ağ çuxalı, ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri hamı tanıyırdı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmərli — 1. sif. 1. Belinə kəmər, qayış, belbağı və s. bağlamış; qurşaqlı. Ağ çuxalı və ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri hamı tanıyırdı. Ə. H.. Əmin qəsrində xəlifə tərəfindən təyin edilən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qədək — is. köhn. Pambıqdan toxunma sadə və ucuz parça, tünd göy rəngə boyanmış bez. Bazarın bir küncündə tikilmiş dükanın içində qədəkdən, bezdən, şilədən, alçaq çitlərdən tökülübdür. M. F. A.. <Hacı Kərim> əvvəlləri İrana səfər edərək çit,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şişman — sif. Çox kök, yekəqarın, şişqarın. Ayrım qızı qısaboylu, şişman bir qadın idi. A. Ş.. // Qabağa çıxmış, şişmiş, qabarmış halda olan. Ağ çuxalı, ağ arxalıqlı, ikiüzlü Buxara dərisindən papaqlı, şişman göbəyi üzərində gümüş kəmərli Mirzə Səfəri… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
